09-09 Gondan naar Gontan.
9 september 2016 - Abadín, Spanje
Eerts even de vragen weer. inmiddels hebben wij er 715 km op zitten en naar Santiago nog maar 145. Karin herkende de wegen. Maar hier met de Noord route zijn er niet veel rechte wegen. De Japanner heeft vorig jaar de Franse gedaan en vind deze veel mooier. Vannacht goed geslapen en optijd opgestaan. Veel was er niet te eten dus optijd weg. 7.30 de benen er onder. Lekker aan de tippel tot we ontdekten dat we verkeerd liepen. Even de digitale systemen gevraagd voor advies en de boel weer gecorrigeerd. Verlies ca 45 minuten. Op de hele Camino is dit niet. Ik baalde omdat we een lange dag hebben. Na de correctie wel redelijk op tijd in Vilanova de Lourenza. Daar wilden we de kas bij vullen en koffie met de lunch gebruiken. Beiden gelukt. Op naar Mondenedo, 2 uur verder, we hadden bedacht om daar menu van dia ( de dag) te eten zodat we niet weer laat eten moeten. Ook hadden wij s middags de energie wel nodig. We moeten naar 550 m hoogte, dat wordt dus werken. Dat plan was prima. Onderweg enkele uren door de eucalyptus bossen gelopen. Veel werk verzet maar de de uitzichten waren weer schitterend. We hadden lekker de sokken er in en als je klimt kijk je veel op straat. Meestal loop ik vooruit en bij lastige afslagen wacht ik op Tonnie. Dus ik stop en gelijk gaat de telefoon, Tonnie waar ik was. Ik heb de afslag helemaal niet gezien. Dus terug en samen weer verder. Het leek soms wel of we door een openlucht museum liepen. Tonnie noemde het allemaal olde pruttel. Toch vond hij het ook mooi. En heeft leuke ideeën voor thuis. De tijd heeft hier stil gestaan bij ongeveer 1950. Je loopt door een andere wereld hier. Aangekomen in Kontan was het eerste wat we zagen de Japanner en hij begroete ons hartelijk bij binnenkomst toen de Colombiaanse ons verwelkomen en hielp ons gelijk omdat de herbergier in het Spaans aan duide dat het vol was. Maar 50 m verder was een kroeg die ook kamers verhuurd. Nu hebben we een kamer met een tweepersoonsbed. Gelukkig hebben we allebei een eigen lakenzak dus dat gaat goed. Voor 30 euro moet je niet zeuren. Na de kamer betaald te hebben, hebben we gezellig met de Japanner, Colombiaanse en de Tsjechische een biertje gedronken. Daarna was het boodschappen doen voor het avond eten. Tonnie is eerst gaan douchen en ik ben aan het schrijven. Ik ga het verhaal zo posten en dan ga ik douchen. In de tussentijd maakt Tonnie het avond eten klaar. Daarna de route voor morgen plannen en slapen. Zo zien jullie maar pelgrimeren is best hard.
Tot je verhaal van morgen.
p.s. ik neem aan dat jullie zo langzamerhand de Eucalyptus bomen wel uit het hoofd kunnen optekenen.