Dag 4 van Azambuja naar Porto de Muge

1 juni 2019 - Santarém, Portugal

Deze ochtend werd ik wakker om 5 uur. Het feest gedruis was nog geen dB minder, we waren gewaarschuwd. De Koriaan ging er uit en had een flinke wandeling voor de boeg. Draai me nog lekker om, maar het werd onrustig op de kamer. Als je wilt wandelen en je wordt wakker wil je ook weg. Ik ook dus. Aankleden boel inpakken, als ik vroeg weg wil doe ik dat normaal gesproken de avond ervoor. Had een belegd broodje gekocht voor het ontbijt, kopje thee erbij. Klaar en weg. Zoals veel bekende van mij weten loop ik veel op de stand van de ☀ zo'n. Vandaag is mijn gestel geheel door elkaar gehaald. Van Lissabon naar Santiago is van zuid naar noord dus als je net wakker bent en naar  Santiago ondrrweg ben moet je de zon dus rechts hebben. Maar hij was steeds links na een half uur had ik hem voor en heb ik maar even goed op de telefoon gekeken. Mijn idee was goed en de kaart ook we liepen met een enorme boog (omweg). Het liep al een speer, onderweg nog bij de koffie mensen gesproken die de langereweg wilden doen en door moesten omdat verder gingen. Bij mijn 2e heerlijke koffie 🛑 stop zag ik dat ik ver voor op het schema was. Als ik zo doorga ben ik om 11 uur binnen. Mijn plan veranderd en de fam Italië geappt dat ze mij op de slaapplaats afmelden. Zij zaten recht naast mij bij het eten. Wie ik onder weg wel weer zag was de moeder en dochter uit Malta zij namen ook de lange weg. Ik vond het een goede ruil de Italiaan was wat norsig. Lekker vlot door gelopen. Die meiden konden er ook wat van. Bij de wijngaard van het filmpje liepen zij door, ik had een sanitaire stop, kan ik nog steeds zelf. Misschien over 20 jaar niet meer. We hebben dus de lange route afgemaakt met de hoogte meters erbij 34.7 km. Het laatste stuk was balen Santarem ligt nl op een berg van ca 150 m en dat lijkt niet veel maar is wel veel als je pal in de zon de haarspeld bochten door moet. De eerste winkel een blikje ijsthee gedronken en verder. Daar zaten de dames ook op een terras bij te komen. Samen naar de auberge gegaan. Die was gesloten. Zat vol met vluchtelingen. Onderweg nog een Italiaan opgepikt, zocht ook plek. De dochter met Google een volgende hostel gevonden met plek na 2 keer bellen en gevonden. (vrouwen en kaart lezen). Inboeken en wie zien we. De koreaan. We gaan vanavond weer met elkaar eten. Ik ben gedoucht, de was is klaar, heb gisteren al een paar sokken weg gegooid, waren oude. Lig nu op een kamer met 5 koreanen en de Italiaan die ken ik ook. Onze Korean heeft niets met de anderen. Hij zegt op zijn Hollands ze klitten als een gek. De Italiaan heeft paniek is zijn knip kwijt. Nee toch gevonden, gelukkig maar. Ik weet niet hoe het met de foto's en filmpjes gaat op de log, maar maakt het wel compleet denk ik. We hebben lekker gegeten en wat wereld problemen opgelost. Zit nu buiten onder een citrus boom de blog af te maken met een pulsje. MAN WAT IS HET PEGRIMS LEVEN ZWAAR. 

4 Reacties

  1. Henriette:
    1 juni 2019
    Die laatste zin doet het. Ik was er al bang voor😂😂
  2. Leny Disse:
    1 juni 2019
    ha, ha, super verhaal, je doet het maar weer mooi, wat een avontuur als je 's ochtends niet weet waar je ;s avonds eindigt, je bent echt internationaal bezig, Koreaans, Engels Duits, Maltees, wereldreiziger!!
    Nu zeker voetbal gekeken ergens? Gerrit wel! Succes weer morgen.
  3. Hilda de Bruin:
    2 juni 2019
    Hoi Ronald.
    Heerlijk in de schaduw voor onze recreatiebung. jouw verhaal gelezen.
    De vierde dag al weer en al heel wat ons in de benen. Inderdaad een ZWAAR leven als pelgrim!!
    De foto's en filmpjes worden prima weergegeven. Leuk om zo in gedachten er stukje mee te lopen.
    Wens je vandaag weer een mooie dag toe. Wij gaan genieten van 32 graden en blijven in de schaduw met een boek. Groetjes en tot horens.
  4. Eva:
    2 juni 2019
    klinkt heerlijk pap. Ik ga vandaag ook pergrimpje spelen. Het wordt 32 graden, zeggen ze. Motor rijden, ijsjes eten, niks doen. En gisteren 15km gelopen. Geniet dus op afstand met je mee!