3 juni Dag 6 van Azinhaga naar Asseiceira(plan)

Heerlijk geslapen met de deur open op een 3 persoons kamer. De dames gewaarschuwd dat als ik snuk zij mijn naam kunnen roepen en als het goed gaar draai ik mijn om en is het over. Om 6 uur gingen de dames er uit. Nadat zij klaar waren heb ik de boel klaar gemaakt. Ik de eetkamer trof ik de Nederlandse. Samen met haar gegeten en zijn samen vertrokken. Om 9 30 ergens op een heel leuk pleintje samen koffie gedronken . Daarna nog een kwartiertje samen gegaan en toen gesplitst. Ronald ging te snel voor haar. Het was weer een prachtige route met veel ver gezichten. Je wil alles wel vast leggen. Onderweg weer een proei instalatie gezien. Deze stond stil en heb ik mooi op de foto gezet. Wat een ding man totaal 200m lang en werkt volautomatisch. Ze rijden rond om het draaipunt waar de pomp zit. Lijkt mij veel beter en zuiniger met water, als die kanonnen in Nederland. Voor het laatste stuk ging de route het bos in. Een prachtig eukaliptusbos. In het bos ging het veel op en neer met weer mooie doorkijkjes. Voor mijn gevoel moest ik bijna zijn en een lage snelheid, maar het was veel verder dan ik dacht. Aangekomen in de plaats waar ik wilde overnachten. Eerst een cafeje gezocht. Daar vraag je altijd de weg onder het genot van een pilsje. De halve liter stond klaar en toen kwam de vraag waar is hier de auberge(stond nl in het boek)? Het antwoord was deze in gesloten. En het hostel? Die ook. Ik had een korte route gepland! De volgende slaap gelegenheid is ca 10km verder(in heuvellanschap dik 2.5 uur lopen) . Ik voelde me na die halve liter weer helemaal top. Dus gaan met die banaan, met in gedacht de mooie dingen van daar voor. Het hele stuk ging echter langs een drukke weg en bij de retondes rare capriolen uithalen om de goede kant op tegaan. Bij weer een nog grotere retonde die aansloot op de snelweg die er over heen ging stond ook nog een fruit kraam. Hoe bestaat dat zou je denken. Daarna loopt het pad langs een door de EU gesubsidieerde spoorbaan. Alleen de baan was goed horizontaal maar het pad ging flink op en neer. Aangekomen aan de rand van Tomar zag ik een pelgrim ziiten. Het was de Engelsman. Hij zat er helemaal doorheen. Even met elkaar gesproken. Hij bleek onvoldoende te hebben gegeten. In de benen geholpen rugzak er op en heel langzaam verder. Na een poosje was er een café daar gezeten en gedronken en hij gegeten. Na 10 min klaarde hij weer op. Weer verder na nog een kwartier de auberge gevonden. Komen op een kamer ligt de koraan daar ook. Ook stuk, maar dat kwam van de bedwansen die hem flink te pakken hadden gehad. Hij was bij een dokter geweest en heeft pillen, injectie en een zalfje gehad. Hij had de trein hier heen genomen. Wat bleek de dames uit Malta waren er ook. Wij de koppen boven elkaar om de hoek gestoken, was wel even lachen. We gaan maar weer samen eten. De Engelsman ging met de dames(zij wilden Italiaans) mee en ik met de koreaan(spreekt niet zo snel Engels) hij had een 2 adresjes gekregen voor een pelgrims maaltijd. De groep dus uitelkaar. Blijken bijde adressen gesloten. Wij de italiaan gezocht en bij de andere weer aangesloten. Alleen ergens anders, de zaak zat stamp vol. Nu weer terug, benen op de bank de weblog afmaken. Oja er kwam net nog een Italiaan langs die ik ken, toch leuk man. Morgen meer kans voor een kleine wandeling. Na 20 km is er om de 3 km een slaap gelegen heid. Ik denk dat dat komt omdat we de bergen ingaan. Heb even gekeken het wordt de komende 10 dagen de bergen ik. We zullen zien 🙈. Even voor het geheel vandaag in het 42 km geworden ik totaal. Ga nu slapen tot morgen.